บทเห่เรือ

          บทเห่เรือเป็นคำประพันธ์ซึ่งใช้สำหรับเห่เรือพระที่นั่ง เดิมบทเห่เรือใช้สำหรับเห่เรือในการเสด็จประพาสเป็นการลำลอง
บทเห่เรือแต่งด้วยคำประพันธ์ประเภทโคลง ๔ สุภาพนำ ๑ บท จากนั้นจึงเป็นกาพย์ยานี ๑๑
บทเห่เรือที่ปรากฏในปัจจุบันมีหลายสำนวน สำนวนที่เก่าที่สุดคือ บทเห่เรือพระนิพนธ์เจ้าฟ้าธรรมธิเบศร [ทำ-มะ-ทิ-เบด] ซึ่งทรงพระนิพนธ์ไว้หลายบท ได้แก่
บทเห่ชมกระบวนเรือ บทเห่ชมปลา บทเห่ชมนก บทเห่สังวาส และบทเห่เรื่องกากี
ในสมัยรัตนโกสินทร์ตอนต้น พระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย ทรงพระราชนิพนธ์บทเห่ชมเครื่องคาวหวาน เพื่อใช้เห่เรือเป็นการส่วนพระองค์
ต่อมาสมัยรัชกาลที่ ๔ มีการนำบทเห่เรือพระนิพนธ์เจ้าฟ้าธรรมธิเบศรมาใช้เห่เรือหลวง นอกจากนี้ยังมีการแต่งบทเห่เรือขึ้นอีกหลายบท เช่น บทเห่เรือพระราชนิพนธ์รัชกาลที่ ๖
บทเห่เรือพระนิพนธ์กรมหมื่นพิทยาลงกรณ์ [กฺรม-มะ-หมื่น-พิด-ทะ-ยา-ลง-กอน]
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------